Ο Σταμάτης Μαμούτος μιλά για το ρομαντικό, παραδοσιοκρατικό, βρετανικό κίνημα του 1841-43

Σ' αυτό το ραδιοφωνικό απόσπασμα ο Σταμάτης Μαμούτος εξιστορεί πως το ρομαντικό, παραδοσιοκρατικό, πολιτιστικό κίνημα του 1841-43, πέτυχε μέσω εύστοχων δράσεων την επαναφορά των χριστουγεννιάτικων εορτασμών και αργιών στην Βρετανία το 1844.

Η έλευση της Νεωτερικότητας, η οποία σηματοδότησε την επικράτηση του πολιτικού και οικονομικού φιλελευθερισμού, επέφερε για την δυτική Ευρώπη την κατάργηση των χριστουγεννιάτικων εορτασμών. Οι παλαιότεροι δωδεκαήμεροι εορτασμοί θεωρήθηκαν από την κυρίαρχη ελίτ των "προοδευτικών" του φιλελευθερισμού ως αναχρονιστικοί και ασύμφοροι οικονομικά. Έτσι, οι μεγάλες μάζες των εργατών που είχαν ξεριζωθεί από την ύπαιθρο για να στελεχώσουν την αναπτυσσόμενη καπιταλιστική βιομηχανία (ανάμεσα στις οποίες βρίσκονταν και χιλιάδες μικρά παιδιά, που απεικονίζονται στις φωτογραφίες του video) ούτε γιόρταζαν ούτε επιτρεπόταν να απολαύσουν καμιά αργία. Στην Βρετανία, ιδίως, οι εορτασμοί είχαν σταματήσει από το δεύτερο μισό του 18ου αιώνα.

Η απάντηση σε αυτή την κατάσταση δόθηκε από ένα πολιτιστικό κίνημα, το οποίο οργάνωσαν πνευματικοί άνθρωποι προερχόμενοι από το κοσμοθεωρητικό πλαίσιο του Ρομαντισμού. Από το 1841 ως το 1843 οι προσπάθειες εντάθηκαν, ώσπου τελικά η αστική ελίτ υποχώρησε. Από τον Δεκέμβριο του 1844, έπειτα από την επιτυχημένη δράση εκείνου του παραδοσιοκρατικού κινήματος, οι εορτασμοί και οι αργίες επανήλθαν στην Αγγλία.

Επιστέγασμα του κινήματος υπήρξε η συγγραφή του "Ύμνου των Χριστουγέννων" από τον Κάρολο Ντίκενς, στις 19 Δεκεμβρίου του 1843.